Co łączy światowych artystów, międzynarodowy design i Muzeum Polskiej Wódki? W jaki sposób polska kultura i tradycja mogą przybrać formę sztuki użytkowej? I czy Polska Wódka – Chronione Oznaczenie Geograficzne może stać się inspiracją do stworzenia unikatowej kolekcji ceramicznej? Na te pytania odpowiedzią jest IDE TO POLAND / CERAMIC & FOOD ROUTE, projekt przygotowany przez stowarzyszenie International Design Expeditions, którego efekty będziemy mogli podziwiać w dniach 30 września – 1 października 2021 roku na wernisażu w Pavilionie Hotelu Raffles Europejski Warsaw, a w 2022 roku w Fondation d’entreprise Martell w Cognac we Francji. Muzeum Polskiej Wódki jest partnerem polskiej ekspedycji.

Stowarzyszenie International Design Expeditions (w skrócie: IDE) jest organizatorem wypraw CERAMIC & FOOD ROUTE do Włoch, Polski i Kambodży. Podróże te mają na celu zapoznanie artystów z całego świata z lokalną kuchnią oraz tradycjami różnych krajów. Ich obyczaje i kultura stają się inspiracja do stworzenia unikatowych, pełnych symboliki prototypów kulinarnej sztuki użytkowej.

W 2021 roku zespół projektantów, a wśród nich Eimear Ryan, Goliat Dyevre, Zhuo Qi pod kreatywnym kierunkiem Mathilde Brettilot i Miski Miller-Lovegrove przybył do Polski i nawiązał współpracę z miejscowymi ekspertami, specjalizującymi się w dziedzinie ceramiki: Majolika Nieborów, Donde, Ceramika Mosko oraz Kolodziej Ceramika. Artyści w ramach inspiracji polską kulturą odwiedzili także Muzeum Polskiej Wódki, które jest oficjalnym partnerem projektu.

Niepowtarzalna w idei ekspedycja IDE TO POLAND / CERAMIC & FOOD ROUTE, tworzona we współpracy z Fundacją Creative Project, rozpoczęła się 23 sierpnia 2021 roku i zakończy się wystawą dzieł zainspirowanych wspomnianymi podróżami w Fondation d’entreprise Martell w Cognac we Francji w 2022 roku. Poprzedzi ją ekskluzywny pokaz prototypów, który odbędzie się w dniach 30 września – 1 października 2021 roku w Pavilionie Hotelu Raffles Europejski Warsaw. Gościom serwowane będą wirtuozerskie koktajle na bazie Polskiej Wódki – Chronionego Oznaczenia Geograficznego, wykreowane przez food designera Marca Bretillot i ambasadora Polskiej Wódki Macieja Starosolskiego.

Kolekcja prototypów ceramicznych inspirowana jest m.in. polską gościnnością i kulturą, której nieodłącznym elementem była na przestrzeni wieków i jest nadal polska wódka. Z historią trunku, członkowie ekspedycji zapoznali się podczas wizyty w Muzeum Polskiej Wódki, jednego z partnerów projektu IDE TO POLAND / CERAMIC & FOOD ROUTE.

Istota i znaczenie Polskiej Wódki w kulturze i tradycjach kulinarnych Polski zdecydowały o jej wyborze jako jednego z elementów w przygotowaniu dedykowanej kolekcji ceramicznej i jednocześnie jako bazy autorskiego koktajlu Marca Bretillot.  

„Celem Muzeum Polskiej Wódki jest edukacja i wzmacnianie świadomości na temat Polskiej Wódki, chronionego oznaczenia geograficznego, wśród Polaków i gości zagranicznych. Tu właśnie  prezentujemy ponad 500-letnią historię i tradycję Polskiej Wódki, jako nieodłącznego elementu naszej kultury oraz tradycji. W naturalny sposób Muzeum Polskiej Wódki wpisało się zatem w program ekspedycji IDE TO POLAND / CERAMIC & FOOD ROUTE. Z przyjemnością zaprosiliśmy do świata Polskiej Wódki międzynarodowych twórców sztuki użytkowej, którzy mogli wykorzystać zdobytą w muzeum wiedzę w tworzeniu autorskiej kolekcji ceramicznej, inspirowanej Polską” – podsumowuje Andrzej Szumowski, prezes Stowarzyszenia Polska Wódka, twórca idei Muzeum.

Wśród partnerów IDE TO POLAND / CERAMIC & FOOD ROUTE obok Muzeum Polskiej Wódki znaleźli się m.in Fondation D’Entreprise Martell, Instytut Adama Mickiewicza, Ministerstwo Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu RP, Instytut Francuski w Warszawie, Instytut Francuski, Raffles Europejski Warsaw, Restauracja Epoka, Antonius Caviar, Autor Rooms, School of Form i 14 Septembre. 

EIMEAR RYAN to irlandzka projektantka wnętrz, mieszkająca w Paryżu. Po kilku latach, wzbogaciła swoje portfolio, tworząc wraz z ojcem, który był stolarzem swoją pierwszą kolekcję mebli modułowych z drewna dębowego. To z kolei doprowadziło do powstania studia Argot, kreatywnego studia projektowego, skupiającego się na przestrzeniach i harmonijnie wpisujących się w nie eksponatach. Łącząc rzemiosło i technologię, wiele obiektów rzeźbiarskich Argot Studio nabiera kształtu dzięki drukowi 3D. Ta technika, dzięki procesowi drukowania i różnorodnym materiałom, ma na celu rozwinięcie szerokiego repertuaru kształtów i faktur. Co istotne, od koncepcji scenograficznych po rozwój mebli, kreacje Argot są zakorzenione w zrównoważonym podejściu do projektowania. Po drukowaniu w skrobi kukurydzianej PLA studio stale poszukuje materiałów i procesów o ograniczonym wpływie na środowisko.

GOLIATH DYÈVRE jest projektantem obiektów. Mieszka i pracuje w Paryżu. Studiował w Ecole Nationale Supérieure de Création Industrielle (ENSCI-Les Ateliers), którą ukończył w 2009 roku. W 2014 roku, po rezydencji w Villa Kujoyama w Kioto, rozpoczął karierę solową. W 2016 wyjechał do Nowej Zelandii, by wziąć udział w programie Te Ataata w Colab of Auckland w ramach University of Technology. Obiekty, które tworzy są projektami badawczymi, których ambicją jest kwestionowanie głównych zagadnień tworzenia na poziomie historycznym, symbolicznym, materialnym oraz metodologii projektowania. W swych pracach wraca do podstaw konstruowania i manifestuje refleksję nad pojmowaniem rzeczy, morfogenezą i wyobraźnią industrialną. Jest dyrektorem eksperymentalnego studia projektowego „Design in Dystopia” w ENSCI-Les Ateliers. Jest bardzo aktywny w tworzeniu scenografii w branży modowej i luksusowej. Zaprojektował witryny butików Hermès w styczniu 2020 roku w ramach projektu „Planète Blanche”. Ostatnio zajmował się projektami wnętrz, takimi jak nowo otwarty butik „Kilomètres.Paris” w paryskiej dzielnicy Marais oraz biura EDF Design Lab. Jako projektant i scenograf Goliath Dyèvre wykonuje swój zawód w sposób przekrojowy – czerpie z wielu dziedzin oraz współpracuje z wieloma rzemieślnikami i artystami. Wraz z artystą Grégory Chatonsky zdobył w 2020 nagrodę MAIF Award for Sculpture za ich wspólny projekt „Internes”.

ZHUO QI podsyca swoją praktykę artystyczną codziennym doświadczaniem semantycznych i językowych cudów generowanych przez przepaść kulturową i jej długą historię nieporozumień. Poprzez humor i ceramikę konfrontuje tradycje i know-how. W jego twórczości porcelana jest zarówno medium, jak i przedmiotem eksperymentalnej „kuchni”, charakteryzującej się tworzeniem przedmiotów z ciałami obcymi zanurzonymi w niepasujących do siebie, enigmatycznych, czasem wrogich, ale zawsze zabawnych środowiskach. W latach 2015-2019 wyreżyserował kilka wystaw indywidualnych w różnych miastach Europy: Paryżu, Marsylii, Genewie i Berlinie. W 2016 roku uczestniczył w wystawie „KAO EXPORT LTD” w Muzeum Narodowym im. Adriena Dubouché w Limoges we Francji. W 2014 roku jego prace były wystawiane na zbiorowej wystawie „1320” w przestrzeni wystawienniczej JCI w Jingdezhen w Chinach. W 2018 roku po kilkumiesięcznej rezydencji zostały wystawione w Centrum Ceramiki Współczesnej w La Borne.

Zhuo Qi urodził się w 1985 roku w Fuxin (prowincja Liaoning, Chiny). Ukończył z wyróżnieniem Wyższą Szkołę Sztuk Pięknych w Le Mans (dyplom DNSEP), ukończył studia podyplomowe KAOLIN w ENSA Limoges we Francji oraz na Uniwersytecie Sztuki i Projektowania w Genewie w Szwajcarii, pracuje i mieszka we Francji od 2008 roku. Pod koniec 2020 roku odbył rezydencję w Fondation Martell w Cognac we Francji.

MISKA MILLER-LOVEGROVE urodzona w Polsce Miska Miller-Lovegrove od trzydziestu lat pracuje jako architektka i projektantka. Jej pracownia podchodzi do każdego projektu, obserwując i badając kontekst kulturowy przestrzeni, aby zrozumieć jej wewnętrzny charakter i materialność. Niezależnie od skali projektu, w realizacji koncepcji projektowej zwraca się uwagę na szczegóły, wynikające z osobistego zaangażowania w praktykę zawodową Miski. Rezultatem jest delikatna równowaga tekstur, łącząca dziedzictwo naturalnych materiałów i innowacyjność nowoczesnej produkcji.

Jako partnerka-założycielka Lovegrove Studio z Londynu, Miska ma duże doświadczenie w badaniach nad wzornictwem przemysłowym w zakresie innowacji materiałowych i technik produkcyjnych. Jest autorką wielu koncepcyjnych i postępowych projektów architektonicznych, takich jak Solar Seed, koncepcja samowystarczalnego mieszkania z prefabrykatów z zaawansowanych materiałów, Mediatheque Toyo Ito w Sendai w Japonii oraz biuro

Lovegrove Studio. Dzięki doświadczeniu zdobytemu w Lovegrove Studio, Miska wnosi do projektów architektonicznych eksperymentalne, przemysłowe myślenie projektowe (design thinking).

W 2009 roku Miska została współzałożycielką Fundacji Creative Projects, promującej współczesne polskie wzornictwo na świecie w celu ułatwienia wzajemnego dialogu pomiędzy branżą wzornictwa a przemysłem. W ramach pracy dla Fundacji Creative Projects Miska pracowała jako jedna z kuratorów i projektantów cyklu wystaw Young Creative Poland w Londynie i Mediolanie. W 2011 roku na zlecenie Muzeum Narodowego w Warszawie Miska zaprojektowała wystawę „Chcemy być nowocześni. Polski design 1955-1968”.

Założyła MM-L – pracownię architektoniczno-projektową z siedzibą w Londynie. Pracownia zajmuje się projektami architektonicznymi, wystawienniczymi oraz instalacjami w branży sztuki i kultury. Projekty MM-L są często traktowane jako dialog pomiędzy przestrzenią, objętością, lekkością i wagą, z naciskiem na wrażliwość na materiały.

Od 2016 roku MML Studio współpracuje z Mathilde Bretillot Studio w Paryżu przy różnych projektach, takich jak Concept Craft Store w Bangkoku czy Exhibition Daydreaming with Stanley Kubrick w Somerset House w Londynie czy pierwszej edycja Draw Art Fair, która odbyła się w Saatchi Gallery w Londynie. Fair odniósł sukces w wizualnej reinterpretacji scenografii targów sztuki, tworząc otwarte, minimalistyczne tło, co pozwoliło zaakcentować grafikę.

Najnowsze projekty architektoniczne Miski to apartament w Londynie oraz całkowita renowacja i rozbudowa XVI-wiecznego budynku w Polsce.

MATHILDE BRETILLOT – Przewodnicząca IDE AISBL, Projektowanie wnętrz/Design/Dyrektorka kreatywna

Słynna międzynarodowa projektantka z Paryża, Mathilde Bretillot, znana jest ze swoich charakterystycznych prac, czy to dziwacznych zwrotów w zakresie tradycyjnego luksusu dla Christofle, DAUM, la Manufacture de Sevres i Boffi – czy też globalnych projektów w Europie i Azji dla restauracji, kin, mieszkania, domy i biura. Jej kultowa prostota – często połączona z kolorem i lustrzaną powierzchnią – przeczy pełnemu pasji zainteresowaniu projektowaniem jako radosnym wyrazem bogactwa życia wszystkich grup wiekowych, wszędzie. Od architektury wnętrz po tworzenie produktów, jej prace są szeroko znane we Francji i doceniane przez wiele marek na całym świecie.

Bretillot pracowała początkowo w Mediolanie i Londynie, przenosząc eksperymenty i zainteresowania społeczne Memphis do Solid. To międzynarodowe doświadczenie –  wraz z wrodzoną ciekawością i pasją do podróży – stało się źródłem jej inspiracji. Niezależnie od miejsca pracy, Bretillot szukała eksperymentów ad hoc z miejscowymi rzemieślnikami w ich własnych pracowniach.

Czasami lekceważące podejście Bretillot wypływa z wielokulturowego punktu widzenia; to szacunek dla historii widzianej z perspektywy chwili obecnej tworzy ten wyjątkowy pogląd – jest kluczem dla Bretillot do ponownego przetworzenia tego, co znane, w coś świeżego i innowacyjnego. Odkrywanie jest wszechobecne w tej pracy, która ma stymulować i pobudzać swego rodzaju savoir-faire, aby wzbudzić pytania i rzucić światło na nowe style życia szerszego świata, w którym kluczowe jest piękno.

Jako zapalona praktyk wielodyscyplinarnego podejścia, Bretillot nauczała, kierowała i wpływała na najważniejsze programy edukacyjne we Francji, Belgii, Indiach i Wielkiej Brytanii. To głębokie zainteresowanie wschodzącymi twórcami napędza nieustanna wymiana ze studentami projektowania. Poprzez koordynację licznych międzynarodowych warsztatów i wydarzeń, tworzy powiązania pomiędzy wiedzą, rzemiosłem i przekazem kulturowym.

MARC BRETILLOT jest projektantem z zakresu „food design”. Pracuje nad praktykami kulinarnymi, tworzeniem nowych produktów, doradza w sprawach innowacji w przemyśle spożywczym i organizuje międzynarodowe wydarzenia i występy w galeriach i muzeach. Jest twórcą studiów podyplomowych z zakresu wzornictwa kulinarnego w Wyższej Szkole Sztuki i Wzornictwa w Reims (ESAD). To na tej uczelni zaczęła się jego przygoda, kiedy stworzył pierwszą pracownię naukową zajmującą się food designem w 1999 roku. Wykłada także w prestiżowej szkole gastronomicznej Ecole Superieure de Cuisine Française Ferrandi w Paryżu. Prowadzi również warsztaty we Francji i za granicą. Marc Bretillot jest także autorem książki „Culinaire Design” opublikowanej przez wydawnictwo Alternatives oraz współzałożycielem platformy wideo www.thinkingfooddesign.com, która zrzesza przemysłowców, szefów kuchni, projektantów, historyków i wszystkie inne osoby zafascynowane jedzeniem.

Więcej o projekcie na stronie: http://international-design-expeditions.com/expeditions/

Instagramie IDE: https://www.instagram.com/internationaldesignexpeditions/

oraz na Instagramie Creative Project Foundation: https://www.instagram.com/creativeprojectfoundation/

Więcej informacji o Muzeum Polskiej Wódki: https://muzeumpolskiejwodki.pl/

Polub nas na Facebooku: www.facebook.com/MuzeumPolskiejWodki

Śledź nas na Instagramie: https://www.instagram.com/polishvodkamuseum/?hl=pl

Nadesłał: PR77 http://projekt77.pl