Pierwszy z obrazów nosi tytuł Opowieści Lasku Katyńskiego, olej na płótnie, kolekcja Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, 1988.

Drugi to Samotność Arnolfinich albo okrutne kobiety i łagodni mężczyźni, olej na płótnie, 1988 .

To kolejna prestiżowa wystawa Pawła Kowalewskiego w 2016 roku. 

We wrześniu jego seria fotograficzna "Nie wolno!" gościła na Viennacontemporary - prestiżowych międzynarodowych targach sztuki współczesnej w Wiedniu.  

Wystawę można oglądać w Zachęcie od wtorku do niedzieli w godzinach 12-20. 

Paweł Kowalewski (ur. 1958 w Warszawie)

 http://pawelkowalewski.pl

W latach 1978-1983 studiował na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie uzyskał dyplom z wyróżnieniem w pracowni Stefana Gierowskiego. Od 1985 jest wykładowcą na Wydziale Wzornictwa warszawskiej ASP, obecnie ze stopniem doktora habilitowanego. Już w trakcie studiów silnie zaangażował się w rozwój niezależnej sceny artystycznej, a początek jego kariery upłynął pod znakiem działalności w Gruppie. Wraz z cyklem Fin de siècle z 1992 roku Paweł Kowalewski zasadniczo porzucił malarstwo, koncertując się na pracach o charakterze interdyscyplinarnym i performatywnym.

Od początku swojej drogi twórczej Paweł Kowalewski rozwijał koncepcję „sztuki osobistej, czyli prywatnej”, pozostającej w silnym połączeniu z życiem samego artysty, ale także odnoszącej się do problemów, które umieszczają każdego widza w kontekście uniwersalnym. Równie istotnym elementem twórczości Pawła Kowalewskiego jest wymiar polityczny, który z czasem stał się osią jego programu. Początkowo wyrażało się to w ogólnym kierunku działalności Gruppy oraz pojedynczych dziełach, takich jak Mon cheri Bolscheviq czy Zdzicho skacze co noc z butelkami z benzyną, by stopniowo ewoluować w stronę prac wpisujących się w dyskurs antytotalitarny, takich jak cykl Nie wolno! oraz Symulator totalitaryzmu.